ROZWÓJ ZRÓWNOWAŻONY – IDEA I REALIA

Abstrakt

Idea rozwoju zrównoważonego nie pojawiła się w XVIII wieku
z przyczyn ekologicznych dla ratowania środowiska, ani humanitarnych dla ratowania
ludzkości, tylko z ekonomicznych dla poprawy gospodarowania lasami i surowcami kopalnymi.
Przez cały czas służyła celom ekonomicznym – nieustannemu wzrostowi gospodarczemu,
wydajności i zysku. Dlatego najlepiej sprawdzała się przede wszystkim
w sferze gospodarowania. Z czasem okazało się, że lepsze efekty ekonomiczne można
osiągać wtedy, gdy cele ekonomiczne połączy się z takimi, do których ludzie zawsze
zmierzali – do stworzenia lepszego świata, życia i relacji międzyludzkich. A to wymaga
troski o dobry stan środowiska przyrodniczego i społecznego. Wskutek tego idea rozwoju
zrównoważonego sprzęgła się z celami ekologii i sozologii. Niestety, z różnych
względów współczesny świat coraz mniej sprzyja realizacji tych celów. Dlatego coraz
trudniej urzeczywistniać postulaty rozwoju zrównoważonego, nawet w sferze ekonomii.
Przekonano się, że rozwój zrównoważony nie jest panaceum na wszystkie bolączki świata.
Idea tego nierealizowalnego rozwoju przekształciła się w mit i narzędzie manipulacji
uczuciami i marzeniem ludzi o lepszym życiu. Za ich pomocą mobilizuje się ludzi do coraz
wyższej produktywności, która generuje wzrost bogacenia się elit finansowych i towarzyszące
mu pogłębianie nierówności społecznych będących źródłem wszelkiego zła.