ASYSTA RODZINNA W ŚWIETLE SĄDOWEGO NAKAZU WSPÓŁPRACY

Abstrakt

Do asysty kwalifikuje się rodziny, z których dzieci zostały
umieszczone w pieczy zastępczej lub u których poziom kompetencji opiekuńczowychowawczych
jest niewystarczający. Asystenta przydziela się na wniosek pracownika
socjalnego lub sądu. Klienci mogą też sami złożyć wniosek o objęcie ich wsparciem.
Nadrzędną zasadą pracy asystenta jest dobrowolność. Rodzina może w trakcie współpracy
z niej zrezygnować. Wystarczy złożyć pisemne oświadczenie. Inaczej jest, jeśli klienci
zostali zobligowani do pracy na mocy postanowienia sądowego. Wtedy tylko kolejne
postanowienie może „zwolnić” ich z tego obowiązku. W momencie, kiedy rodzina nie
chce dalej współpracować lub utrudnia pracę, należy poinformować sąd rodzinny. Jak
pracować z klientem, który został sądownie „zmotywowany” do współpracy? Który nie
wpuszcza asystenta do domu i nie realizuje indywidualnego planu pomocy? Sytuacja jest
trudna, ale nie bez wyjścia. Odpowiednie podejście „pomagacza”, odpowiednia postawa
i zaangażowanie potrafią zmienić wrogie postawy klientów i zmobilizować ich do podjęcia
wysiłku w kierunku zmiany.