(NIE)ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ DZIECKA UMIESZCZONEGO W RODZINIE ZASTĘPCZEJ

Abstrakt

Każde dziecko winno wychowywać się w środowisku przyjaznym
i bezpiecznym. Pomimo przekonania o nadrzędnej roli rodziny biologicznej, wiele
dzieci każdego roku postanowieniem sądowym umieszczanych jest w pieczy zastępczej.
Głównym powodem ograniczeń władzy rodzicielskiej jest niewydolność opiekuńczowychowawcza
rodziców. Dla większości małoletnich wyprowadzka do rodziców zastępczych
to bardzo trudne i traumatyczne doświadczenie. Ciężko jest im się pogodzić ze
stratą, czują lęk i strach. Nie rozumieją co się stało; dlaczego nie mogą być już razem
z rodzicami i dlaczego ktoś nagle każe im mieszkać z „ciocią i wujkiem”. Powoduje to
szereg zachowań destrukcyjnych (dla siebie i otoczenia), z którymi rodziny zastępcze
muszą sobie poradzić. Przyjęcie nieletniego w progi swojego domu to kolejne wyzwanie,
któremu rodzice zastępczy muszą podołać. Ponadto piecza zastępcza winna zapewnić
dziecku z heterogenicznymi zaburzeniami poczucie stabilizacji i bezpieczeństwa, dbać
o jego rozwój we wszystkich sferach oraz budować lub utrzymywać więź z rodziną biologiczną.
Niestety czasem stan deprywacji norm i potrzeb, wyniesiony z domu rodzinnego,
uniemożliwia rodzinie zastępczej działania kompensacyjne lub naprawcze.